သိဂၤါလ သတို႔သားအား ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားခဲ႔ေသာ
သိဂၤါေလာ၀ါဒသုတ္ လကၤာမ်ား
တေလာကလံုး၊ ၫြတ္႐ံုးဦးခ်၊ ႏိုင္းမမွ်သား၊ ဘုရားေ႐ႊစက္၊ ေရာင္ၿပိဳးျပက္ကို၊ ဦးထက္တင္ထား၊ ႐ိုၫြတ္တြား၍၊ သားႏွင္႔မိဘ၊ တပည္႔စသည္၊ ျပဳရအံ႔၀တ္၊ ခြၽတ္မႈပါယ္ရြာ၊ လားမည္တာေၾကာင္႔၊ သုတ္ပါေထယ်၊ က်မ္း၌ျပသည္႔၊ ေလာကက်င္႔ရာ၊ အက်ဥ္းမွာပိမ္႔၊
နတ္႐ြာဘို႔လံုးလံုး၊ က်က္၍သံုး။
သားသမီးက်င္႔၀တ္ ၅ ပါး
ေကြၽးေမြးမပ်က္၊ ေဆာက္႐ြက္စီမံ၊ ေမြခံထိုက္ေစ၊ လွဴမွ်ေ၀၍၊ ေစာင္႔ေလမ်ိဳးႏြယ္၊ ၀တ္ငါးသြယ္၊ က်င္႔ဖြယ္ သားတို႔တာ။
မိဘက်င္႔၀တ္ ၅ ပါး
မေကာင္းျမစ္တာ၊ ေကာင္းရာၫႊန္လတ္၊ အတတ္သင္ေစ၊ ေပးေ၀ႏွီးရင္း၊ ထိမ္းျမားျခင္းလွ်င္၊ ၀တ္ငါးအင္၊ ဖခင္မယ္တို႔တာ။
တပည္႔က်င္႔၀တ္ ၅ ပါး
ညီညာထၾကြ၊ ဆံုးမနာယူ၊ လာမူႀကိဳးဆီး၊ ထံနီးလုပ္ေကြၽး၊ သင္ေတြးအံ႐ြတ္၊ တပည္႔၀တ္၊ မခြၽတ္ငါးခုသာ။
ဆရာက်င္႔၀တ္ ၅ ပါး
အတတ္လည္းသင္၊ ပဲ႔ျပင္ဆံုးမ၊ သိပၸမခ်န္၊ ေဘးရန္ဆီးကာ၊ သင္႔ရာအပ္ပို႔၊ ဆရာတို႔၊ က်င္႔ဖို႔ ၀တ္ငါးျဖာ။
လင္႔က်င္႔၀တ္ ၅ ပါး
မထီမဲ႔ကင္း၊ အပ္ႏွင္းဥစၥာ၊ မိစာၦမမွား၊ ၀တ္စားဆင္ယင္၊ ျမတ္ႏိုးၾကင္၊ ငါးအင္ လင္႔က်င္႔ရာ။
မယားက်င္႔၀တ္ ၅ ပါး
အိမ္တြင္းမႈလုပ္၊ သိမ္းထုပ္ေသခ်ာ၊ မိစာၦၾကဥ္ေရွာင္၊ ေလ်ာ္ေအာင္ျဖန္႔ခ်ိ၊ ပ်င္းရိမမူ၊ ၀တ္ငါးဆူ၊ အိမ္သူက်င္႔အပ္စြာ။
မိတ္ေဆြက်င္႔၀တ္ ၅ ပါး
ေပးကမ္းခ်ီးျမႇင္႔၊ ကိုယ္႔ႏွင္႔ယွဥ္ထား၊ စီးပြားေဆာင္႐ြက္၊ ႏႈတ္ႁမြက္ခ်ိဳသာ၊ သစၥာမွန္ေစ၊ ၀တ္ငါးေထြ၊ က်င္႔ေလ မိတ္သဟာ။
ဥစၥာပ်က္ေၾကာင္း ၆ ပါး
ေသစာေသာက္စား၊ လမ္းသြားခါမဲ႔၊ ႐ႈငဲ႔သဘင္၊ ေပ်ာ္႐ႊင္ အန္ေလာင္း၊ မေကာင္းမိတ္ဖ်င္း၊ ပ်င္းရိျခင္းကား၊ ယိုယြင္း ဥစၥာပ်က္ေၾကာင္းတည္း။
ေသရည္ေသာက္ျခင္း အျပစ္ ၆ ပါး
ဥစၥာယုတ္ျခင္း၊ ျငင္းခုန္မ်ားစြာ၊ ေရာဂါထူေျပာ၊ ေက်ာ္ေစာမဲ႔ထံု၊ မလံုအဂၤါ၊ ပညာနည္း႐ွား၊ ဤေျခာက္ပါးကား၊ ေသာက္စား ေသစာအျပစ္တည္း။
အခါမဲ႔ သြားလာျခင္း အျပစ္ ၆ ပါး
ကိုယ္မလံုၿခံဳ၊ လံုၿခံဳကင္းျငား၊ သားမယားတည္႔၊ စီးပြါးမလံု၊ ျဖစ္တံုသံသယ၊ မႈပါပ၌၊ မ်ားကစြပ္စြဲ၊ လြန္ဆင္းရဲဟု၊ ျဖစ္ၿမဲေျခာက္ပါး၊ အျပစ္မ်ားသည္၊ ရျငားခါမဲ႔သြားျပစ္တည္း။
သဘင္ပြဲလမ္း အျပစ္ ၆ ပါး
ကျခင္းတစ္လီ၊ သီျခင္းတသီး၊ မႈတ္ျခင္းတသင္း၊ ၿပိန္ဖ်င္းတစ္အုပ္၊ လက္ခုပ္တစ္တည္၊ အိုးစည္တစ္ျဖာ၊ ရွိရာရွာ၍၊ သြားလာၾကည္႔႐ႈ၊ ဤေျခာက္ခုကား၊ ၾကည္႔႐ႈသဘင္ အျပစ္တည္း။
မိတ္ေဆြတု ၄ ေယာက္
(က) ကိုယ္က်ိဳးၾကည္႔ မိတ္ေဆြတု
၁။ သူတပါးထံမွ ယူသာယူ၍ မိမိကမူ မေပးကမ္းျခင္း။
၂။ နည္းနည္းသာေပး၍ မ်ားမ်ားရလိုျခင္း။
၃။ ေဘးေရာက္သည္႔အခါ ခိုးကိုးရာအျဖစ္ သူတပါးထံ သြား၍ လုပ္စရာရွိသမွ်
လုပ္ကိုင္ေပးျခင္း။
၄။ ကိုယ္က်ိဳးအတြက္ သူတစ္ပါးႏွင္႔ ဆက္ဆံေပါင္းသင္းျခင္း။
ဤ အဂၤါေလးပါးႏွင္႔ ျပည္႔စံုသူကို အညဒတၳဟရ မိတ္ေဆြတု၊ ကိုယ္က်ိဳးၾကည္႔ မိတ္ေဆြတု ဟုေခၚသည္။
(ခ) အေျပာသမား မိတ္ေဆြတု
၁။ ေရွးက ျဖစ္ထြန္းခဲ႔ဘူးသည္႔ စည္းစိမ္ဥစၥာကို မေပးခဲ႔ရျခင္းေၾကာင္႔ စိတ္မေကာင္းေၾကာင္း
ေျပာေလ႔ရွိျခင္း။
၂။ ေနာင္ခါမွာ ျဖစ္ထြန္းလာမည္႔ စည္းစိမ္ဥစၥာကို ေပးမည္ဟု ေျပာဆိုေလ႔ရွိျခင္း။
၃။ အက်ိဳးမရွိေသာ အရာျဖင္႔ ခ်ီးေျမႇာက္ျခင္း၊
၄။ ေပးလို႔ျဖစ္ႏိုင္ေသာ အရာမ်ားကို တစ္စံုတစ္ရာ ပ်က္စီးေနဟန္ အေၾကာင္းျပ၍ ေပးလို႔မျဖစ္
ဟု ေျပာဆိုေလ႔ရွိျခင္း။
မိတ္ေဆြစစ္ ၄ ေယာက္
(က) ေက်းဇူးျပဳေသာ မိတ္ေဆြစစ္
၁။ ေမ႔ေလ်ာ႔သူကို ေစာက္ေရွာက္တတ္ျခင္း၊
၂။ ေမ႔ေလ်ာ႔သူ၏ စည္းစိမ္ဥစၥာကို ေစာင္႔ေ႐ွာက္တတ္ျခင္း၊
၃။ ေၾကာက္႐ြံ႕ေနသူ၏ အားကိုး အားထားရာ ျဖစ္ျခင္း၊
၄။ ျပဳဖြယ္ကိစၥ ရွိလာလွ်င္ လိုအပ္သည္ထက္ ႏွစ္ဆ ကူညီျခင္း၊
ဤ အဂၤါေလးပါးႏွင္႔ ျပည္႔စံုသူကို ဥပကာရက မိတ္ေဆြစစ္၊ ေက်းဇူးျပဳေသာ မိတ္ေဆြစစ္ ဟု ေခၚသည္။
(ခ) ဆင္းရဲအတူ ခ်မ္းသာအမွ် မိတ္ေဆြစစ္
၁။ သူ၏ လွ်ိဳ႔၀ွက္ထားေသာ အေၾကာင္းကိစၥကို မိမိအားသာ ေျပာျခင္း၊
၂။ မိမိ၏ လွ်ိဳ႕၀ွက္ထားေသာ အေၾကာင္းကိစၥကို သူတပါးအား မေျပာၾကားဘဲႏႈတ္လံုျခင္း၊
၃။ အခက္အခဲ ေဘးရန္အႏၱရာယ္ႏွင္႔ ေတြ႕ႀကံဳလာလွ်င္ မိမိကို စြန္႔ပစ္မသြားျခင္း၊
၄။ မိမိအက်ိဳးအတြက္ အသက္ကိုပင္ စြန္႔ႏိုင္သူျဖစ္ျခင္း။
ဒါယကာက်င္႔၀တ္ ၅ ပါး
ေမတၲာစိတ္သက္၊ ေဆာင္ရြက္ခ်စ္ၾကင္၊ ခင္မင္ႏႈတ္ခ်ိဳ၊၊ လိုလွ်င္ဖိတ္ထား၊ တတ္အားလွဴေစ၊ ၀တ္ငါးေထြ၊ ျပဳေလ ဒါယကာ။
ရဟန္းက်င္႔၀တ္ ၆ ပါး
မေကာင္းျမစ္တာ၊ ေကာင္းရာညႊန္လစ္၊ အသစ္ေဟာက်ဴး၊ နာဖူးထပ္မံ၊ နတ္ထံတင္ရာ၊ ေမတၲာလည္းျပဳ၊ ရဟန္းမႈ၊ ေျခာက္ခု လြန္ေသခ်ာ။
က်မ္းသိဂၤါလ၊ သုတ္၀ယ္ျပ၊ သံုး၀ျမတ္ဆရာ။
က်င္႔၀တ္မေျပ၊ ပါယ္ေလးေထြ၊ လားေလရွည္ျမင္႔ၾကာ။
ဤသည္႔၀တ္ကုန္၊ ေဆြမ်ိဳးစံု၊ ေျခာက္ဘံုထက္နတ္ရြာ။
လွည္းဘီးျပင္က၊ နားေစာင္႔ခ်သို႔၊ မိဘႏွင္႔သား၊ မယားႏွင္႔လင္၊ အရွင္ႏွင္႔ကၽြန္၊ ေထရ္မြန္ဒကာ၊ မိတ္သဟာႏွင္႔၊ ဆရာတပည္႔၊ တည္႔တည္႔မခၽြတ္၊ က်င္႔၀တ္စံုလင္၊ ျဖဴသန္႔စင္မူ၊ ရွင္လည္းမေကြ၊ ေသလည္းမကြာ၊ နတ္ရြာလူ႔ျပည္၊ လွည္႔လည္အတူ၊ ခံစားမူ၍၊ နိဗၺဴေရႊျပည္၊ ၀င္အ႔ံသည္တည္႔၊ မတည္က်င္႔၀တ္၊ ခၽြတ္သူတို႔မွာ၊ မလြတ္သာသည္၊ ေလးရြာဘို႔လံုးလံုး လူျဖစ္ရံႈး။
ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၃၆၉ ခုႏွစ္၊ သီတင္းကၽြတ္လျပည္႔ေန႔ အမွတ္တရ ….
မိုးစက္
26.10.2007 (12:10 PM)
သိဂၤါေလာ၀ါဒသုတ္ လကၤာမ်ား
တေလာကလံုး၊ ၫြတ္႐ံုးဦးခ်၊ ႏိုင္းမမွ်သား၊ ဘုရားေ႐ႊစက္၊ ေရာင္ၿပိဳးျပက္ကို၊ ဦးထက္တင္ထား၊ ႐ိုၫြတ္တြား၍၊ သားႏွင္႔မိဘ၊ တပည္႔စသည္၊ ျပဳရအံ႔၀တ္၊ ခြၽတ္မႈပါယ္ရြာ၊ လားမည္တာေၾကာင္႔၊ သုတ္ပါေထယ်၊ က်မ္း၌ျပသည္႔၊ ေလာကက်င္႔ရာ၊ အက်ဥ္းမွာပိမ္႔၊
နတ္႐ြာဘို႔လံုးလံုး၊ က်က္၍သံုး။
သားသမီးက်င္႔၀တ္ ၅ ပါး
ေကြၽးေမြးမပ်က္၊ ေဆာက္႐ြက္စီမံ၊ ေမြခံထိုက္ေစ၊ လွဴမွ်ေ၀၍၊ ေစာင္႔ေလမ်ိဳးႏြယ္၊ ၀တ္ငါးသြယ္၊ က်င္႔ဖြယ္ သားတို႔တာ။
မိဘက်င္႔၀တ္ ၅ ပါး
မေကာင္းျမစ္တာ၊ ေကာင္းရာၫႊန္လတ္၊ အတတ္သင္ေစ၊ ေပးေ၀ႏွီးရင္း၊ ထိမ္းျမားျခင္းလွ်င္၊ ၀တ္ငါးအင္၊ ဖခင္မယ္တို႔တာ။
တပည္႔က်င္႔၀တ္ ၅ ပါး
ညီညာထၾကြ၊ ဆံုးမနာယူ၊ လာမူႀကိဳးဆီး၊ ထံနီးလုပ္ေကြၽး၊ သင္ေတြးအံ႐ြတ္၊ တပည္႔၀တ္၊ မခြၽတ္ငါးခုသာ။
ဆရာက်င္႔၀တ္ ၅ ပါး
အတတ္လည္းသင္၊ ပဲ႔ျပင္ဆံုးမ၊ သိပၸမခ်န္၊ ေဘးရန္ဆီးကာ၊ သင္႔ရာအပ္ပို႔၊ ဆရာတို႔၊ က်င္႔ဖို႔ ၀တ္ငါးျဖာ။
လင္႔က်င္႔၀တ္ ၅ ပါး
မထီမဲ႔ကင္း၊ အပ္ႏွင္းဥစၥာ၊ မိစာၦမမွား၊ ၀တ္စားဆင္ယင္၊ ျမတ္ႏိုးၾကင္၊ ငါးအင္ လင္႔က်င္႔ရာ။
မယားက်င္႔၀တ္ ၅ ပါး
အိမ္တြင္းမႈလုပ္၊ သိမ္းထုပ္ေသခ်ာ၊ မိစာၦၾကဥ္ေရွာင္၊ ေလ်ာ္ေအာင္ျဖန္႔ခ်ိ၊ ပ်င္းရိမမူ၊ ၀တ္ငါးဆူ၊ အိမ္သူက်င္႔အပ္စြာ။
မိတ္ေဆြက်င္႔၀တ္ ၅ ပါး
ေပးကမ္းခ်ီးျမႇင္႔၊ ကိုယ္႔ႏွင္႔ယွဥ္ထား၊ စီးပြားေဆာင္႐ြက္၊ ႏႈတ္ႁမြက္ခ်ိဳသာ၊ သစၥာမွန္ေစ၊ ၀တ္ငါးေထြ၊ က်င္႔ေလ မိတ္သဟာ။
ဥစၥာပ်က္ေၾကာင္း ၆ ပါး
ေသစာေသာက္စား၊ လမ္းသြားခါမဲ႔၊ ႐ႈငဲ႔သဘင္၊ ေပ်ာ္႐ႊင္ အန္ေလာင္း၊ မေကာင္းမိတ္ဖ်င္း၊ ပ်င္းရိျခင္းကား၊ ယိုယြင္း ဥစၥာပ်က္ေၾကာင္းတည္း။
ေသရည္ေသာက္ျခင္း အျပစ္ ၆ ပါး
ဥစၥာယုတ္ျခင္း၊ ျငင္းခုန္မ်ားစြာ၊ ေရာဂါထူေျပာ၊ ေက်ာ္ေစာမဲ႔ထံု၊ မလံုအဂၤါ၊ ပညာနည္း႐ွား၊ ဤေျခာက္ပါးကား၊ ေသာက္စား ေသစာအျပစ္တည္း။
အခါမဲ႔ သြားလာျခင္း အျပစ္ ၆ ပါး
ကိုယ္မလံုၿခံဳ၊ လံုၿခံဳကင္းျငား၊ သားမယားတည္႔၊ စီးပြါးမလံု၊ ျဖစ္တံုသံသယ၊ မႈပါပ၌၊ မ်ားကစြပ္စြဲ၊ လြန္ဆင္းရဲဟု၊ ျဖစ္ၿမဲေျခာက္ပါး၊ အျပစ္မ်ားသည္၊ ရျငားခါမဲ႔သြားျပစ္တည္း။
သဘင္ပြဲလမ္း အျပစ္ ၆ ပါး
ကျခင္းတစ္လီ၊ သီျခင္းတသီး၊ မႈတ္ျခင္းတသင္း၊ ၿပိန္ဖ်င္းတစ္အုပ္၊ လက္ခုပ္တစ္တည္၊ အိုးစည္တစ္ျဖာ၊ ရွိရာရွာ၍၊ သြားလာၾကည္႔႐ႈ၊ ဤေျခာက္ခုကား၊ ၾကည္႔႐ႈသဘင္ အျပစ္တည္း။
မိတ္ေဆြတု ၄ ေယာက္
(က) ကိုယ္က်ိဳးၾကည္႔ မိတ္ေဆြတု
၁။ သူတပါးထံမွ ယူသာယူ၍ မိမိကမူ မေပးကမ္းျခင္း။
၂။ နည္းနည္းသာေပး၍ မ်ားမ်ားရလိုျခင္း။
၃။ ေဘးေရာက္သည္႔အခါ ခိုးကိုးရာအျဖစ္ သူတပါးထံ သြား၍ လုပ္စရာရွိသမွ်
လုပ္ကိုင္ေပးျခင္း။
၄။ ကိုယ္က်ိဳးအတြက္ သူတစ္ပါးႏွင္႔ ဆက္ဆံေပါင္းသင္းျခင္း။
ဤ အဂၤါေလးပါးႏွင္႔ ျပည္႔စံုသူကို အညဒတၳဟရ မိတ္ေဆြတု၊ ကိုယ္က်ိဳးၾကည္႔ မိတ္ေဆြတု ဟုေခၚသည္။
(ခ) အေျပာသမား မိတ္ေဆြတု
၁။ ေရွးက ျဖစ္ထြန္းခဲ႔ဘူးသည္႔ စည္းစိမ္ဥစၥာကို မေပးခဲ႔ရျခင္းေၾကာင္႔ စိတ္မေကာင္းေၾကာင္း
ေျပာေလ႔ရွိျခင္း။
၂။ ေနာင္ခါမွာ ျဖစ္ထြန္းလာမည္႔ စည္းစိမ္ဥစၥာကို ေပးမည္ဟု ေျပာဆိုေလ႔ရွိျခင္း။
၃။ အက်ိဳးမရွိေသာ အရာျဖင္႔ ခ်ီးေျမႇာက္ျခင္း၊
၄။ ေပးလို႔ျဖစ္ႏိုင္ေသာ အရာမ်ားကို တစ္စံုတစ္ရာ ပ်က္စီးေနဟန္ အေၾကာင္းျပ၍ ေပးလို႔မျဖစ္
ဟု ေျပာဆိုေလ႔ရွိျခင္း။
မိတ္ေဆြစစ္ ၄ ေယာက္
(က) ေက်းဇူးျပဳေသာ မိတ္ေဆြစစ္
၁။ ေမ႔ေလ်ာ႔သူကို ေစာက္ေရွာက္တတ္ျခင္း၊
၂။ ေမ႔ေလ်ာ႔သူ၏ စည္းစိမ္ဥစၥာကို ေစာင္႔ေ႐ွာက္တတ္ျခင္း၊
၃။ ေၾကာက္႐ြံ႕ေနသူ၏ အားကိုး အားထားရာ ျဖစ္ျခင္း၊
၄။ ျပဳဖြယ္ကိစၥ ရွိလာလွ်င္ လိုအပ္သည္ထက္ ႏွစ္ဆ ကူညီျခင္း၊
ဤ အဂၤါေလးပါးႏွင္႔ ျပည္႔စံုသူကို ဥပကာရက မိတ္ေဆြစစ္၊ ေက်းဇူးျပဳေသာ မိတ္ေဆြစစ္ ဟု ေခၚသည္။
(ခ) ဆင္းရဲအတူ ခ်မ္းသာအမွ် မိတ္ေဆြစစ္
၁။ သူ၏ လွ်ိဳ႔၀ွက္ထားေသာ အေၾကာင္းကိစၥကို မိမိအားသာ ေျပာျခင္း၊
၂။ မိမိ၏ လွ်ိဳ႕၀ွက္ထားေသာ အေၾကာင္းကိစၥကို သူတပါးအား မေျပာၾကားဘဲႏႈတ္လံုျခင္း၊
၃။ အခက္အခဲ ေဘးရန္အႏၱရာယ္ႏွင္႔ ေတြ႕ႀကံဳလာလွ်င္ မိမိကို စြန္႔ပစ္မသြားျခင္း၊
၄။ မိမိအက်ိဳးအတြက္ အသက္ကိုပင္ စြန္႔ႏိုင္သူျဖစ္ျခင္း။
ဒါယကာက်င္႔၀တ္ ၅ ပါး
ေမတၲာစိတ္သက္၊ ေဆာင္ရြက္ခ်စ္ၾကင္၊ ခင္မင္ႏႈတ္ခ်ိဳ၊၊ လိုလွ်င္ဖိတ္ထား၊ တတ္အားလွဴေစ၊ ၀တ္ငါးေထြ၊ ျပဳေလ ဒါယကာ။
ရဟန္းက်င္႔၀တ္ ၆ ပါး
မေကာင္းျမစ္တာ၊ ေကာင္းရာညႊန္လစ္၊ အသစ္ေဟာက်ဴး၊ နာဖူးထပ္မံ၊ နတ္ထံတင္ရာ၊ ေမတၲာလည္းျပဳ၊ ရဟန္းမႈ၊ ေျခာက္ခု လြန္ေသခ်ာ။
က်မ္းသိဂၤါလ၊ သုတ္၀ယ္ျပ၊ သံုး၀ျမတ္ဆရာ။
က်င္႔၀တ္မေျပ၊ ပါယ္ေလးေထြ၊ လားေလရွည္ျမင္႔ၾကာ။
ဤသည္႔၀တ္ကုန္၊ ေဆြမ်ိဳးစံု၊ ေျခာက္ဘံုထက္နတ္ရြာ။
လွည္းဘီးျပင္က၊ နားေစာင္႔ခ်သို႔၊ မိဘႏွင္႔သား၊ မယားႏွင္႔လင္၊ အရွင္ႏွင္႔ကၽြန္၊ ေထရ္မြန္ဒကာ၊ မိတ္သဟာႏွင္႔၊ ဆရာတပည္႔၊ တည္႔တည္႔မခၽြတ္၊ က်င္႔၀တ္စံုလင္၊ ျဖဴသန္႔စင္မူ၊ ရွင္လည္းမေကြ၊ ေသလည္းမကြာ၊ နတ္ရြာလူ႔ျပည္၊ လွည္႔လည္အတူ၊ ခံစားမူ၍၊ နိဗၺဴေရႊျပည္၊ ၀င္အ႔ံသည္တည္႔၊ မတည္က်င္႔၀တ္၊ ခၽြတ္သူတို႔မွာ၊ မလြတ္သာသည္၊ ေလးရြာဘို႔လံုးလံုး လူျဖစ္ရံႈး။
ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၃၆၉ ခုႏွစ္၊ သီတင္းကၽြတ္လျပည္႔ေန႔ အမွတ္တရ ….
မိုးစက္
26.10.2007 (12:10 PM)
No comments:
Post a Comment