ကၽြန္ေတာ္ မဂၤလာသတင္းတစ္ပုဒ္ၾကားလိုက္ရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ အမ်ိဳးသမီး သားဦးရတနာ ေမြးဖြားတယ္ဆိုတဲ႔ သတင္းပါ ။ အဲဒီသတင္းကို ၾကားၾကားခ်င္း ကၽြန္ေတာ္႔ သူငယ္ခ်င္းဆီ ဖုန္း ဆက္ျဖစ္တယ္။
ဟဲလို… ႏိုင္လင္းေအာင္ လား၊
ေအး …ဟုတ္တယ္
ငါ ပါ… မိုးစက္ပါ…
ေအး သူငယ္ခ်င္း … အဲဒီမွာ ေအးေဆးပဲလား …
ေအးေဆးပါပဲ …မင္း သားဦးရတနာေလး ေမြးတယ္ဆိုတာ သိရလို႔ ဂုဏ္ယူပါတယ္
ဟ… ငါ႔ေမြးတာ မဟုတ္ပါဘူး၊ ငါ႔မိန္းမ ေမြးတာပါ…
ေအးပါ…ငါ သိပါတယ္...မင္းအမ်ိဳးသမီး ေမြးလို႔ ဂုဏ္ယူပါတယ္လို႔ေျပာတာေပါ႔ဟ…
ေအးကြာ…မင္း ဂုဏ္ယူပါတယ္လို႔အေျပာခံရဖို႔အတြက္ ငါ႔အမ်ိဳးသမီး ကိုယ္၀န္စရွိပါၿပီ ဆို ကတည္း က ငါ႔မွာ ရင္တထိတ္ထိတ္နဲ႔ ျဖစ္ေနရတာကြ…
ငါ႔အမ်ိဳးသမီးက ကေလးေမြးရင္ ရိုးရိုးပဲေမြးခ်င္တာတဲ႔ေလ… ဒါေပမယ္႔ ႏွလံုးအားနည္းတဲ႔ အခံ က သူ႔မွာရွိေနေတာ႔ ရိုးရိုးေမြးရင္ စိုးရိမ္ရတယ္လို႔ OG ကေျပာတယ္။ ဗိုက္ခြဲေမြးတာ အသင္႔ ေတာ္ဆံုးပဲတဲ႔ေလ။ ငါတို႔ကိုကေလးေတြအမ်ားဆံုးဘယ္ႏွစ္ေယာက္ေလာက္ ယူမလဲလို႔ ေမး ေတာ႔ အမ်ားဆံုး ၃ ေယာက္ပါပဲလို႔ ငါေျပာမိလိုက္တယ္။ အဲဒီလိုဆိုရင္ေတာ႔ လူႀကီးအသက္ အႏၲရာယ္အတြက္ ခြဲေမြးတာ အေကာင္းဆံုးပါပဲလို႔ ဆိုလာတယ္ သူငယ္ခ်င္းေရ …
ငါ႔အမ်ိဳးသမီးက ကေလးေမြးရင္ ရိုးရိုးပဲေမြးခ်င္တာတဲ႔ေလ… ဒါေပမယ္႔ ႏွလံုးအားနည္းတဲ႔ အခံ က သူ႔မွာရွိေနေတာ႔ ရိုးရိုးေမြးရင္ စိုးရိမ္ရတယ္လို႔ OG ကေျပာတယ္။ ဗိုက္ခြဲေမြးတာ အသင္႔ ေတာ္ဆံုးပဲတဲ႔ေလ။ ငါတို႔ကိုကေလးေတြအမ်ားဆံုးဘယ္ႏွစ္ေယာက္ေလာက္ ယူမလဲလို႔ ေမး ေတာ႔ အမ်ားဆံုး ၃ ေယာက္ပါပဲလို႔ ငါေျပာမိလိုက္တယ္။ အဲဒီလိုဆိုရင္ေတာ႔ လူႀကီးအသက္ အႏၲရာယ္အတြက္ ခြဲေမြးတာ အေကာင္းဆံုးပါပဲလို႔ ဆိုလာတယ္ သူငယ္ခ်င္းေရ …
အင္း ေပါ႔….
အမ်ိဳးသမီးက ေဒါက္တာေရွ႕မွာက်ေတာ႔ ဘာမွမေျပာဘူး…အိမ္လည္းျပန္ေရာက္ေရာ ခြဲမေမြး ခ်င္ဘူးေနာ္ ကို… ကၽြန္မ ကေတာ႔ ရိုးရိုးပဲေမြးမွာပဲတဲ႔ …အဲဒီေနာက္ပိုင္းဘယ္လိုပဲေျပာေျပာ ဘယ္လိုပဲ နားခ်ခ် မရဘူးကြာ။ ဘာလို႔ခြဲမေမြးခ်င္ရတာလဲ ေငြေၾကးေၾကာင္႔ေတာ႔ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး ဘာလို႔လဲဆုိေတာ႔ ငါတို႔ကေျပလည္ေနတာပဲေလ…ဘယ္လိုမွ စဥ္းစားမရေတာ႔တာနဲ႔ သူ႔ကို ေမးၾကည္႔ေတာ႔ ကၽြန္မရဲ႕ သားေလး၊ သမီးေလးကို ကၽြန္မအသက္နဲ႔ ရင္းၿပီးေပးဆပ္ၾကည္႔ခ်င္ လို႔ပါ ကို ရယ္ တဲ႔ …သူက အဲဒီလိုေျပာလာေတာ႔ ငါလည္း ဘာေျပာလို႔ ေျပာရမွန္းမသိေတာ႔ တာနဲ႔ ရင္တထိတ္ထိတ္နဲ႔ ခြင္႔ျပဳလိုက္ရတယ္ သူငယ္ခ်င္းရာ။ သူေမြးခန္းထဲ၀င္သြားတုန္းက လည္း ႐ြတ္လိုက္ရတဲ႔ ဘုရားစာ၊ ဘာလုပ္လို႔ ဘာကိုင္ရမွန္းကိုမသိတာ…ေနာက္ဆံုးအားလံုး ေအးေဆးျဖစ္သြားလို႔ ေတာ္ေသးတယ္ကြာ… အခုေတာ႔ လူႀကီးေရာ..ကေလးေရာ က်န္းက်န္း မာမာပါပဲ သူငယ္ခ်င္း…
ေအးကြာ… ၀မ္းသာပါတယ္ သူငယ္ခ်င္း… ဂုဏ္ယူပါတယ္ကြာ …
မိလူစူး ဗိုက္အရမ္းနာလာတယ္ဆိုတာ ကိုယ္႔ကိုယ္သိတယ္။ ေယာက်ၤားက အမဲလိုက္ သြားတာလည္း ျပန္မလာေသးဘူးေလ။ အဲဒါနဲ႔ ကိုယ္၀န္စရွိပါၿပီဆိုကတည္းက ကိုယ္တိုင္ ရွာ ထားတဲ႔ ေက်ာက္ဂူဆီကိုသြားဖို႔ျပင္လိုက္တယ္။ သြားဖို႔ျပင္ေနတုန္းမွာပဲ ခါးကလည္း တစ္ဆစ္ ဆစ္ကိုက္လာသလို ဗိုက္ထဲကေနလည္း ေအာင္႔တက္လာတယ္ေလ။ အဲဒါနဲ႔ပဲ ဂူေဘးနားမွာ ေနတဲ႔ ေဖာလူမ ကိုအေဖာ္အျဖစ္ေခၚလိုက္မိတယ္။ ႏွစ္ေယာက္သား ဂူထဲကိုေရာက္တဲ႔ အခ်ိန္ မွာ မိလူစူး ဘယ္လိုမွ မေနႏိုင္ေအာင္ကို ဗိုက္ကနာလာၿပီေလ…
မိလူစူး ခဏေလးေနာ္ … ငါထင္းသြားရွာလိုက္ဦးမယ္ …
မရွာနဲ႔ ေဖာလူမ … ဂူေနာက္ထဲမွာ ငါ ရွာၿပီးစုထားၿပီးသား …နင္ယူၿပီး မီးဖိုလိုက္ေနာ္…
ေအး ေအး….
ေဖာလူမ က ထင္းေတြယူၿပီး မီးဖိုဘို႔လုပ္ေနတယ္။ ဗိုက္ကနာလာတဲ႔ အရွိန္ေၾကာင္႔လူက ဘယ္လိုမွ ေနလို႔ မရေတာ႔ဘူး။ နားထဲမွာေတာ႔ ေဖာလူမ ေက်ာက္ဆစ္ခက္ေတြကို ပြတ္တိုက္ ၿပီး မီးေမႊးေနတဲ႔ အသံေတြကို ၾကားေနရတယ္…
သားဖြား၊ မီးယပ္ အထူးကု
မမေအး … ဒီေန႔လာျပတာ မိုးနည္းနည္းခ်ဳပ္တယ္ေနာ္ …
ဟုတ္တယ္ ဆရာမေရ… ကိုေမာင္႔ အေမအိမ္၀င္ေနလို႔ေလ…
ေၾသာ္…ဟုတ္လား … ေနေရာေကာင္းတယ္ေနာ္ မမေအး… ဒီတစ္ေယာက္ၿပီးတာနဲ႔ မမေအး တစ္ခါတည္း ၀င္လိုက္ေနာ္…
မေအးသီတာ ေခါင္းေလးတခ်က္ၿငိမ္႔ျပလိုက္တယ္။ မေအးသီတာ အခုလိုကိုယ္၀န္လာျပတိုင္း တိုကင္ ယူေနစရာမလိုဘူးေလ။ ေဒါက္တာရီရီနဲ႔ကလည္း ဟုိအရင္ကတည္းက ငယ္သူငယ္ ခ်င္းေတြ၊ တကယ္႔ညီအစ္မေတြလိုေနလာခဲ႔ၾကတာ၊ ဒါေတြကို သူနာျပဳဆရာမေလးက သိေန ေတာ႔ မေအးသီတာ ကားေလးေဆးခန္းေရွ႕ကိုေရာက္လာၿပီဆိုတာနဲ႔ အားလံုးက အဆင္ေျပ ေအာင္လုပ္ထားၿပီးသားေလ… အခန္းထဲက ကိုယ္၀န္ေဆာင္အမ်ိဳးသမီးထြက္လာတာနဲ႔ မေအးသီတာ ၀င္သြားလိုက္တယ္…
ေအး …ဘယ္လိုလဲ … ကိုယ္ေပးထားတဲ႔ ေဆးေတြမွန္မွန္ေသာက္ရဲ႕လား …
ေသာက္ပါတယ္ ရီ ရယ္… ကိုေမာင္ကလည္း သေဘၤာေပၚျပန္မတက္ေသးပဲ ေအး အနားမွာ ဂရုတစိုက္ ေဆးတိုက္ေပးေတာ႔ ပံုမွန္ကို ေသာက္ျဖစ္ပါတယ္ ရီ …..
အိုေက ေအး … ကိုယ္ စမ္းသပ္ၾကည္႔လိုက္ဦးမယ္ေနာ္ …
အားလံုးေကာင္းပါတယ္ ေအး … ေမာင္ေမာင္ ကလည္း ကိုယ္ေပးတဲ႔ ေဆးေတြကို ပံုမွန္တိုက္ ေပးေပါ႔ … ဟုတ္ၿပီးလား …
တိုက္ပါတယ္ ရီရီ …
ရၿပီ ေအး … ကိုယ္ေနာက္လူနာေတြ ဆက္ၾကည္႔လိုက္ဦးမယ္ …
ကိုေမာင္ေမာင္ က မေအးသီတာကိုတြဲၿပီး အခန္းထဲကထြက္မယ္အလုပ္မွာ ေဒါက္တာရီရီ က
ေမာင္ေမာင္ ခဏေလး …ေျပာစရာရွိလို႔ …
ရတယ္ ကိုေမာင္ …ရီ နဲ႔ စကားေျပာလိုက္ေလ… ေအး ကားေပၚကပဲ ေစာင္႔ေနမယ္ေနာ္…
ကိုေမာင္ အခန္းထဲကိုျပန္၀င္သြားခ်ိန္မွာ မေအးသီတာ က သူနာျပဳဆရာမကို ေလးေလးနက္ နက္တစ္ခ်က္ၾကည္႔လိုက္တယ္။ ဆရာမကလည္း မေအးသီတာရဲ႕ အၾကည္႔ကို သိၿပီးသားပဲ ေလ …
မိလူးစူး ဒီဘက္ကိုလွည္႔ေလ … မီးေတာက္ေတြရွိတဲ႔ဘက္ကိုလွည္႔ေလ ...
ကိုယ္၀န္ေဆာင္ေတြ မီးဖြားေတာ႔မယ္ဆိုရင္ ေက်ာက္ေခတ္တုန္းက မိခင္က ကိုယ္ကေလးေမြး မယ္႔ ေက်ာက္ဂူကို ကိုယ္တိုင္ႀကိဳၿပီး ရွာထားရတယ္။ ထင္းေတြ စုေဆာင္းထားရတယ္။ ကေလးေမြးဖြားတဲ႔ အခ်ိန္မွာ မီးေတာက္ မီးလွန္ေတြကို မ်ားမ်ားေမႊးထားေပးရတယ္ေလ။ ဘာလို႔လဲဆုိေတာ႔ မိခင္ဟာ မီးေတာက္၊ မီးလွ်ံေတြကိုၾကည္႔ၿပီး ရဲေသြးေတြ တက္ၾကြစြာနဲ႔ ရင္ေသြးကို အားအင္အျပည္႔ ေမြးဖြားႏိုင္မယ္ဆိုတဲ႔ ယံုၾကည္ခ်က္နဲ႔ေပါ႔။ ေဖာလူမ က မိလူးစူး ရဲ႕ ကိုယ္ကို မၿပီး မီေတာက္ေတြဘက္ကို လွည္႔ေပးလိုက္တယ္။ မီးေတာက္ေတြၾကည္႔ၿပီး မိလူးစူး ရွိသမွ် အားအင္းေတြစုစည္းၿပီး ရင္ေသြးေလး အျပင္ေရာက္ေအာင္ ႀကိဳးစားတယ္။ မီးေတြကလည္း တစ္ဟုန္းဟုန္း ေတာက္ေလာင္ေနတယ္။ အသက္ရႈသံ ေတြကလည္ ခပ္ျပင္း ျပင္း၊ ေလကိုအားပါတရ ရိႈက္သြင္းလိုက္ၿပီး အားအင္အကုန္လံုး ထပ္ၿပီး ရင္ေသြးဆီကို ပို႔လိုက္ တယ္… မရဘူး …ဘယ္လိုမွ မရဘူး ….
မိလူးစူး …နင္ဟာက ဘယ္လိုမွ မရဘူးထင္တယ္ေနာ္… အခုထိကို ကေလးက ထြက္မလာ ေသးဘူး… ငါ လူးစူးကို သြားေခၚလိုက္မယ္ေနာ္ …
မေခၚနဲ႔ … မေခၚပါနဲ႔ ေဖာလူမ ရယ္… ငါ ရေအာင္ ႀကိဳးစားၾကည္႔ပါ႔မယ္… လူးစူးကို မေခၚပါနဲ႔ ေနာ္…
မ်က္လံုးထဲမွာ ရင္ေသြးေလးရဲ႕ ပံုရိပ္ေလးကို ေဖာ္ၾကည္႔လိုက္တယ္။ အသက္ကို ပံုမွန္ေလး ျပန္ရႈရင္း မီးေတာက္ေတြကို ၾကည္႔ေနလိုက္တယ္ … ကိုက္ခဲနာက်င္ေနတဲ႔ ခါးအရိုးဆစ္ေတြ ရဲ႕ ဒဏ္ကိုအံႀကိတ္ခံရင္း ပင္႔သက္အရိႈက္မွာ အသက္ကိုေအာင္႔လို႔ ရင္ေသြးေလးဆီ အားအင္ ေတြထပ္ပို႔လိုက္တယ္… နာက်င္မႈေတြသာ အထပ္ထပ္တိုးလာတယ္။ ရင္ေသြးက အျပင္ကုိ ေရာက္မလာဘူး…..
မျဖစ္ဘူး … မျဖစ္ဘူး မိလူးစူး…နင္႔ေယာကၤ်ား လူးစူးကိုသြားေခၚမွ ျဖစ္မယ္… နင္ ေနခဲ႔ေတာ႔… ငါ လူးစူးကို သြားေခၚမယ္ …
ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ ေဖာလူမ ထြက္သြားတယ္။ ဒုကၡပဲ ငါ…ဘာလုပ္ရမလဲ … ေဖာလူမ က လူးစူး ကိုသြားေခၚေနၿပီ။ ငါ႔ရင္ေသြးေလး … ဟာ…မျဖစ္ဘူး….မျဖစ္ဘူး….
ကုန္ခမ္းသြားတဲ႔ အားအင္ေတြကို ေနာက္တစ္ခါ ထပ္ၿပီး စုစည္းလိုက္တယ္…
ကိုေမာင္ေမာင္ သက္ျပင္းအရွည္ႀကီး ခ်မိတယ္။ ေဒါက္တာရီရီကိုေခါင္းေလးတစ္ခ်က္ၿငိမ္႔ျပၿပီး အခန္းထဲကေနထြက္လာခဲ႔တယ္။ ကားရွိတဲ႔ ေနရာကိုေလွ်ာက္လာတဲ႔ ေျခလွမ္းေတြေလးလံ ေနသလိုပါပဲ။ သူနာျပဳဆရာမနဲ႔ မေအးသီတာတို႔ ကားနားမွာ စကားေျပာေနၾကတယ္။ ကိုေမာင္ေမာင္ လည္း ကားအနားေရာက္ေရာ ဆရာမကိုႏႈတ္ဆက္ၿပီး အိမ္ကိုျပန္လာခဲ႔ၾက တယ္။ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္လံုး ႏွစ္ဦးသား ဘာစကားမွ မေျပာျဖစ္ၾကဘူး။ အိမ္ကိုေရာက္ ေရာက္ ခ်င္း မေအးသီတာက စၿပီး…
ကိုေမာင္ … ရီ က ကိုေမာင္ကိုဘာေျပာတာလဲဟင္…
ေၾသာ္…ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး ေအးရယ္… သေဘၤာက အဆင္ေျပလား၊ ေအး ကေမြးဖြားခါနီးၿပီဆို ေတာ႔ အရင္ကထက္ ပိုၿပီး ဂရုစိုက္ဖို႔ ေျပာတာပါ ေအးရယ္…
ဟုတ္ရဲ႕လား ကိုေမာင္ ရယ္… ကိုေမာင္ မေျပာရင္လည္း ေနပါ… ေအး သိပါတယ္…
ဘာကို သိတာလဲ ေအးရဲ႕ …
ရီ က ေအးရဲ႕ ႏွလံုးခုန္သံနဲ႔ ႏွလံုးေသြးေၾကာက်ဥ္းေနမႈေတြကို မႀကိဳက္လို႔ ေမြးဖြားမယ္ဆိုရင္ ခြဲေမြးမွ စိတ္ခ်ရမယ္လို႔ ေျပာတာမို႔လာဟင္ ကိုေမာင္ …
ေအး ဘယ္လိုလုပ္သိတာလဲ ဟင္…
ကိုေမာင္တို႔ ဘာေျပာတယ္ဆိုတာ သိရေအာင္လို႔ သူနာျပဳဆရာမေလးကို နားေထာင္ခိုင္း လိုက္တာေလ …
ကိုေမာင္ေမာင္ ဘာေျပာလို႔ ေျပာရမွန္းမသိျဖစ္သြားတယ္ … မေအးသီတာရဲ႕ လက္တစ္ဘက္ ကို ေႏြးေထြးစြာ ဆုပ္ကိုင္ထားလိုက္မိတယ္ …
ကိုေမာင္ရယ္… ေအးကိုခြင္႔ျပဳပါေနာ္…ေအး ခြဲၿပီးမေမြးခ်င္ဘူး…ေနာ္ ကိုေမာင္… အခုေခတ္မွာ ေဆး၀ါးေတြ တိုးတက္လာတယ္ဆိုတာလည္း ကိုေမာင္အသိဆံုးပါ … ကေလးတစ္ေယာက္ ေမြးဖြားဖို႔အတြက္ မိခင္က ဘာမွ အားစိုက္ထုတ္စရာမလိုပဲ ဆရာ၀န္ေတြညႊန္ၾကားတဲ႔ အတိုင္း ေမ႔ေဆးေလးရႈလိုက္၊ ၿပီးတာနဲ႔ ေမ႔ေျမာသြားတယ္…ကိုယ္ ရင္ေသြးေလးကိုဘယ္လို ကုိယ္႔၀မ္း ထဲကေန ေမြးဖြားထုတ္ယူလိုက္တယ္ဆိုတာလဲ ကိုယ္မသိလိုက္ရဘူး၊ ေမ႔ေဆးေတြ ျပယ္ ေပ်ာက္သြားလို႔ သတိရလာတဲ႔ အခါက်မွ ကိုယ္႔ရဲ႕ သားေလး၊ သမီးေလးကိုျမင္ေတြ႔ခြင္႔ရတဲ႔ မိခင္မ်ိဳးထဲမွာ ေအး မပါခ်င္လို႔ပါ ကိုေမာင္ရယ္ … ေအး ကေလ … ေအး ေမြးဖြားလာတဲ႕ သား ေလးပဲျဖစ္ျဖစ္၊ သမီးေလးပဲျဖစ္ျဖစ္ သူတို႔အရြယ္ေရာက္လာတဲ႔ အခါမွာေလ … သူတို႔ရဲ႕ လက္ ဖ၀ါးေလးေတြကို ကိုင္ၿပီး သမီးေလးဆိုရင္ … သမီးရယ္… ေမေမ ကေလ သမီးကို ဘယ္လို ကိုယ္၀န္ေဆာင္လာရတာ… အစားအေသာက္ေတြဆိုရင္လည္း ဘယ္လို ေရွာင္လာရတာ၊ ေနာက္ဆံုး သမီးေလးကို ေမြးဖြားရေတာ႔မယ္ဆိုေတာ႔လဲေလ ေမေမ႔ရဲ႕ ႏွလံုးေရာဂါကိုေတာင္ ေမ႔ထားၿပီး အသက္နဲ႔ရင္းၿပီး သမီးေလးကို ေမြးဖြားခဲ႔ရတာ သမီးရဲ႕ ဆိုၿပီး ေျပာျပခ်င္လို႔ပါေနာ္.. ေနာ္.. ကိုေမာင္… တကယ္လို႔ေလ… မီးဖြားၿပီးတဲ႔ အခ်ိန္မွာ ေအး တစ္ခုခုျဖစ္သြားခဲ႔မယ္ဆိုရင္ ေမြးဖြားလာတဲ႔ သားေလး၊ သမီေလးကို ေအး မေျပာလိုက္ရတဲ႔ စကားေတြကို ကိုေမာင္ကတစ္ ဆင္႔ ေျပာေပးပါေနာ္.. ေအး ရဲ႕ ဆႏၵကိုခြင္႔ျပဳပါေနာ္ … ေနာ္ ကိုေမာင္…
ကၽြန္ေတာ္ မွတ္မိသေလာက္ ဇာတ္လမ္းေၾကာရိုးကိုယူၿပီး ေရးသားထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ မိခင္ တိုင္းဟာ သား၊ သမီးေတြအေပၚမွာ ထားတဲ႔ေမတၲာတရားကေတာ႔ ရိုးရိုးပဲေမြးေမြး၊ ခြဲၿပီးေတာ႔ ပဲ ေမြးေမြး ဘယ္လိုပဲေမြးေမြးပါ ဘာနဲ႔မွ ႏိႈင္းယွဥ္လို႔ရမယ္ မထင္ပါဘူး။ ဒါေပမယ္႔ ေပးဆပ္မႈ ျခင္းေတာ႔ မတူၾကဘူးလို႔ ထင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ဒီ၀ထၲဳတိုေလးကို ေရးၿပီး ဘယ္လိုေခါင္းစဥ္ ေပးရမလဲမသိဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ စဥ္းစားၾကည္႔တယ္။ ေနာက္ဆံုး အခုေပးထားတဲ႔ ေခါင္းစဥ္ အမည္ေလးကို စိတ္ထဲမွာ ေပၚေပၚျခင္းေပးလိုက္ပါတယ္။
13 . 9 . 2007 ( AM 10:56 )
Type the rest of your post here.
3 comments:
ေကာင္းပါတယ္။ တင္ျပပံုေလးကို သေဘာက်တယ္။ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ ဖုန္းေျပာရင္း ေတြးမိတဲ့အေတြးဆိုတဲ့ ပံုစံေလး ကို ခ်ီးက်ဴးပါတယ္။ မ်ားမ်ားေတြးၿပီး၊ မ်ားမ်ားေရးပါ။ အႏုပညာဓာတ္ခံရွိသည့္အတြက္ ပိုမိုတိုးတက္လာမည္ဟု ယံုၾကည္ပါသည္။ အေတာ္ကို ခံစားလိုက္ရတဲ့ ပို႔စ္ေလးပါ။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ကိုမိုးစက္ၾကီး ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ
အေမေတြကို ဂုဏ္ျပဳသလိုပါပဲ
ကၽြန္ေတာ့္ ပတ္၀န္းက်င္ မွာေတာ့ ဗိုက္ခြဲ ေမြးၾကတာႀကီးပဲဗ်။ ရိုးရိုးေမြးတာ ေခတ္မရွိေတာ့ဘူးတဲ့။
Post a Comment